Als er rampen gebeuren zijn we met zijn allen afhankelijk van onze bestuurders. Daarover ging het gesprek gisteren tijdens een van de pvt-bijeenkomsten van de Leeuw en de Zebra in Veldhoven.
We spraken over hoe er met rampen wordt omgegaan in Syrië en Turkije, welke rol overheid, corruptie, ongehoorzaamheid van bedrijven en burgers spelen.
Klantmanagers en jobcoaches zijn in de begeleiding naar werk met name gericht op de individuele wensen, mogelijkheden en beperkingen van hun cliënten. Er ontbreekt daarmee vaak een andere kant van het verhaal. Voor het runnen van een land dat voor iedereen leefbaar wil zijn is iedereen nodig.
‘Ik heb er zelf ook veel van geleerd!’ Vaak hoor ik achteraf van ervaren tolken dat ze veel nieuwe dingen hebben geleerd van mijn programma’s over Nederland, over de achtergronden van regels en gewoonten, over de ordeningen die onvermoeibaar tot doel hebben om burgers tegen overheid te beschermen en burgers te faciliteren naar een ‘goed’ leven. De bewegingsvrijheid die voor artsen en burger overblijft als je weet wanneer je een afspraak met elkaar hebt, de verantwoording die ambtenaren moeten maken om te zorgen dat we weten waar ons gezamenlijke geld blijft, de zwemdiploma’s om te zorgen dat onze kinderen niet verdrinken, de parkeerplaatsen waarin auto’s netjes naast elkaar in de vakken staan, de strijd tussen woningbouw of stikstof die in een heel ander licht komt te staan, als je begrijpt dat beide belangrijk zijn voor burgers.
Mand! Land! Zo klinken de aforismen van Veldhovense klantmanagers voor de Participatie Verklarings Trajecten. 😊 Veldhoven heeft er voor gekozen om de klantmanagers in te zetten om de ParticipatieVerklaringsTrajecten zelf te geven. Met als voordeel dat je de deelnemers erg goed leert kennen.
Ze betraden de Raadszaal van Hengelo. Onder de indruk keken ze rond. De halfronde vergaderopstelling, het muurgrote mozaïek, de lampen die karakter aan de ruimte geven en het zachte ‘pluche’.
Hier maken Nederlanders ruzie, zei ik. Hier wordt de strijd gestreden. Dat doen ze met het woord. En soms werken ze met de buurman van een andere partij samen en soms met nog weer iemand anders om een besluit erdoor te krijgen.
De ruimte op de stoep en de ruimte in de klas, de ruimte in je buurt en de ruimte in dit land: een van de onderwerpen binnen het PVT-programma “De Leeuw en de Zebra of het Recht van de Sterkste”.
Met schildersplakband bootsen we een smalle corridor na waarin de deelnemers elkaar in twee groepen moeten passeren. Het werd botsen, pikorde, gegiechel en gespijbel.
Alle deelnemers kregen een draad. Sommige rood, andere geel of blauw. En elke kleur stond voor een kernwaarde. Solidariteit, de vrijheden, gelijkwaardigheid, meedoen. De vraag: Hoe worden de kernwaarden onoverwinnelijk? Hoe zorg je dat jouw draad nooit, maar dan ook nooit kan breken?
Lenneke Nienhuis, regio coördinator Divosa Twente over hoe te kijken naar problematiek van Eritrese vluchtelingen: “Ik heb haar nu al zo vaak gehoord maar ze is elke keer weer inspirerend”.2018 Somalische migrantenleider na gezamenlijke verkenning van problematiek in de gemeenschap: “Nu weet ik waarom dingen in onze gemeenschap gaan zoals ze gaan”.2007 Lucien Peeters, ex..
Participatieverklaringstraject is een woord voor in wetten en beleidsstukken. Jargon. Niet bedoeld voor de praktijk. We hebben een woord nodig dat inspireert. Een ‘kijk-eens-in-wat-voor-land-je-bent-terecht-gekomen’ – woord. Een ‘hier-zijn-we-voor-vrede-en-veiligheid-afhankelijk-van-het-vertrouwen dat-we-in-elkaar-hebben’-woord. Een democratie-gaat-niet-vanzelf-dus-stroop je-mouwen-op-en-pak-ook-je-verantwoordelijkheid’-woord.
